Pages

Monday, October 10, 2011

සත්තයි ඔබ මගේමයි..



ආදරේ පින්නටවත් නොතෙමුනු හදවත
ධාරානිපාත වැස්සක් වෙලා
වැටෙනකොට ඔබේ සෙනෙහස
ආත්ම හතකට ඔබේ ආදරේ අස්වද්දන්න
මට හිතුනා..
 
ආදරේ කදුලක්වත් නැතුව වියලුනු හදවතට
සෙනෙහසේ දියවර වෙලා
ඔබ ගලනකොට
ආත්ම සීයකට ඔබේ වෙන්න
හීනයක් මැවුනා..
 
පාවෙන ජීවිතයක් හරි පරිස්සමට අරන්
ඔය හිතේ නතර කර ගන්නකොට
සදහටම ඔය උනුහුමට ලංවෙන්න  
ලෝභකම් හිතුනා.. 

ජීවිතේ පලවෙනි වතාවට
මේ තරම් ආත්මාර්ථකාමි වෙලා
ඔය සෙනෙහස මගේම කරගන්න
සත්තයි
මට  නම් හිතුනා..