Pages

Tuesday, January 10, 2012

සිහිනය මිය යා යුතුය මේ ලෙසින්




නෙතු නලියන තද අලෝකය පහව ගොස් සතර දෙස වැසී ගිය ඝන අදුරේ මම ජීවිත යාත්‍රාව පැදෙව්වෙමි.. බැලු බැලු අත පෙනෙන්නේ මේ මහා ජල කඳ පමනි..මේ ජීවිත මුහුදේ මා බොහෝ සේ තනිවී ඇත.. අතරමන් වී ඇත..හසරක් නොදැන ඔහේ පාවෙන්නද තරු එලියෙන් මං සලකුනු විමසන්නද මට නිනව්වක් නොවුනි..ඈතින් යාන්තමට පෙනෙන සිහින් සහන් එලියකි.. එය ඔබේ නෙතු තරම් දීපතිමත්ය.. පැහැදිලිය..මා ඒ දෙස නොබැලුවා නොවේ..නමුදු මේ ජීවිත යාත්‍රාව ඒ සහන් එලියෙන් පැදවීමට මට කිසිදු දහිරියක් නැත..මා මේ යනෙන මග නැවත වරක් වරද්දා ගැනීමට මට ඇවැසි නොවීය.. මේ  අදිටන් කරගත් තීරනාත්මක ගමන මා යා යුතුමය..

නැවතත් මා මේ ජීවිත සයුර තුල ඔබේත් මගේත්  අතීතයේ  මොහොතකට තනිවීමි..ඒ අතීතයේ තනිවී ලතැවෙන්නට සුසුම් ලමින් ඉකිබිඳින්නට මට හැකිය..පාලුවෙන් වියරු වැටුනු මගේ තනි හිතට එයද සැනසුමකි.. ඔබේ හිත ලගට වඩාම සමීප වූයේ මාය..ඒ සහෝදරකමද මිතුරුකමද කියා මම නොදනිමි..නමුදු මා දන්නා ඔබ නො දන්නා එකම එක  බැඳීමක් විය..ඒ ඔබට මගේ පනටත් වඩා මම පෙම් කල බැව්ය...ඔබේ සිනාව දෙස බලා මම අනන්තවත් තුටු වීමි.. ඔබේ කඳුලු දෙස බලා මාද සිත යටින් වැලපීමි..තවත් විටෙක ඔය දොඩමලු දෑස් මත මා ගොලු වූ වාර අනන්ත වීය..නිහඬවම මා ඔය නෙතු සමග දොඩමලු වූ දවස් එමටය..නමුදු කිසිදා ඔබට මා වටහා ගැනීමට නොවුමනා විය..

තවත් වරක් මා එදෙස බැලීමි..ඒ එළිය සියුමැලිය..සැබෑවකි මා නෙතු විමසන්නේ එවන් සහන් එළියකි.. එහෙත් මා මගේ දෑස් මානයේ දිලෙන පහන් ටැඹ්න් පාර නොඅසා ඈත ආකහේ දිලෙන තරු එළියෙන් මග විමසාගෙන මේ ජීවිත යත්‍රාව පදවන්නට අදිටන් කරගෙන හමාරය. මගේ අරමුනට බාධක එමටය.. මේ අඳුර..මේ චන්ඩ සයුරු තෙර සේම උමතුවෙන් මෙන් මා ඔබට පෙම් කල ඒ යුගයද මගේ ගමනට බාධාවකි. එහෙත් විටක රළු වන විටක සියුමැලි වන මේ ජීවිත සයුර දිගේ ඈතින් පෙනන නුඹ දෙස බලා ආපසු නොහැරී මම මගේ ගමන යන්නට මගේ ආත්මයට දිවුරුම් දී අවසන්ය.

ඉඳින් මට ඇවැසි නොවූ ප්‍රේමය පසෙක දා ඔබ නමින් තව දුරටත් මිතුරුදම් පුරන්නට මට නොහැක.. එබැවින් මා සමු ගනිමි.. සදහටම ඔබෙන් සමුගෙන යමි..නැවතත් කිසි දින සිහිනෙකදු  ඔබ  හමුවීමට මම නොපතමි.. මේ ප්‍රේම සිහිනය ලියවුනු ඒ අතීතය  පොඩිකර සැඩ සයුරට විසිකර මගේ සිහිනය මෙතකින් හමාර කර ගනිමි..

සුපෙම් හැඟුම් ඔබෙන් එපා මිතුරු දම් විනා..නෞකාවකි ඔබ ඈත සමුදුරේ..